Demon kojarzy się większości ze stworzeniem nieczystym, sługą szatańskim, posiadającym nieludzką, odrażającą formę i charakter. Otóż w paru kwestiach rasa demoniczna Shidevane mogłaby protestować. Dlatego też tworzę ten w miarę krótki poradnik rasy, byśmy się z rzeczywistością forumową nie mijali

1. Historia rasy
Rasa demoniczna powstała około 5.000 lat temu, czyli około 4.000 rok przed naszą erą. Ludzie obawiali się ataków z wrogiej strony wschodniej i skorzystali z nowych dobrodziejstw technicznych tamtejszego wirtuoza elektronicznego. Otóż ów człowiek utworzył maszynę potrafiącą wytworzyć sztuczne, niemyślące istoty z wbudowanym programem poleceń. Osobniki miały mieć nieludzką siłę i służyć w obronie mieszkańców części północnej. Po około dwudziestu próbach utworzenia idealnego osobnika, udało się to. Postać była niewiele wyższa od dorosłego mężczyzny, a samym wyglądem niczym się nie różniła od zwykłego człowieka. Znając już patent na tworzenie tych stworów, zaczęto masową produkcję. Ogółem utworzonych zostało mniej więcej 15.000 posłusznych 'maszyn obronnych'. Pierwsze testy zostały przeprowadzone w niewielkiej wojnie domowej, specjalnie zainicjowanej dla tego celu. Twory, już oficjalnie nazywane Deramonami, z łatwością radziły sobie z przeciwnikami, łamiąc ich jak gałązki. Zadowoleni z powodzenia twórcy postanowili ruszyć pierwsi na swoich głównych wrogów. Nie minął tydzień, a wszyscy leżeli w masowych grobach lub poddali się potędze północy. Przerażeni tymi wieściami przedstawiciele innych części postanowili pozawierać traktaty pokojowe z północą, aby mieć spokój i móc spać bez ciężkiego problemu na głowie. Deramony zostały oficjalnie sprowadzone w stan spoczynku i zesłanej do specjalnej strefy na odludziu. Spokój trwał przez jakieś tysiąc lat. Większość już praktycznie zapomniała o tych bestiach i dokonanych przez nie masakrach. Większość jednak nie oznacza wszystkich.
Dwadzieścia lat później znalazła się grupa entuzjastów prowadzących badania nad prawdziwością informacji o istnieniu dziwnych tworów. Badania zaprowadziły ich prosto do zakazanej strefy - miejsca, gdzie ukryte zostały uśpione bestie wraz z maszynerią tworzącą. Dziesięcioosobowa grupa była zaskoczona i zadowolona z nowego odkrycia. Natychmiast postanowili zabrać się za analizę znalezisk. Znajdujący się wśród nich technik - Richie - wraz z asystentem zajmowali się rozbiórką i testowaniem maszyny. Technik wszedł do środka rzeczy, by zobaczyć z bliska jej wewnętrzną budowę. W tym samym czasie asystent pomagał innemu naukowcowi w pracy. Pomylił niestety kable i podłączył maszynerię do prądu. Ta zamknęła wejście wraz z będącym wewnątrz Richiem. Nic słychać nie było, tylko przepływ prądu i niezręczną ciszę. Nie minęły dwie minuty, gdy wszystkie uśpione bestie przebudziły się naraz. Widać w ich oczach było blask życia, zupełnie jak u samodzielnej istoty żyjącej. Pozostała grupa badaczy przeraziła się. Klapa maszyny otwarła swe oblicze. Wypadły z niej zmasakrowane resztki technika. Badacze zaczęli uciekać z przeklętego miejsca w pośpiechu. Niewiele im to dało, gdyż bestie dorwały ich wszystkich i rozerwały na strzępy. Po opuszczeniu miejsca, Daremony zaczęły pustoszyć najbliższe okolice, nabierać doświadczenia i dochodzić do wprawy, by zajmować coraz to większe obszary. Przeklęta samodzielna rasa dostała miano Demonów. W pamięci ludzkiej zapisały się na zawsze jako zwiastun śmierci. Zostały znienawidzone. Społeczeństwo ludzkie próbowało się przed nimi nieudolnie bronić, w większości przypadków z niepowodzeniem. Część pozostałych włączyła się do gromady bestii, pozostając na zawsze Demonem, bez możliwości powrotu do starego trybu życia. Masakra Demoniczna trwała około pięćdziesięciu lat. Znudzone sielanką stwory postanowiły zniknąć z powierzchni ziemi. Do tego czasu ich liczba zwiększyła się z piętnastu tysięcy aż do dziewięćdziesięciu tysięcy.
W roku 500 naszej ery już do końca utworzyły swoją krainę - Nadświat - znajdujący się nad ziemią. Do końca opanowały i ustanowiły oficjalny język - Vesteialski. Doszło do powstania magii demonicznej wykorzystującej różnorakie metody - od umysłu po pieczęcie fizyczne. Do odpowiedniego używania pieczęci korzystali z pierwotnego odłamu języka Vesteialskiego, który to został określony pospolicie Starovesteialskim.
Ogółem, nowa rasa Demonów została przez ludzi określona nadgatunkiem, znacznie przewyższającym ich umiejętności i limity.

2. Charakterystyka
Demon wyglądem przypomina człowieka i nie ma jakichś specjalnych różnic w wyglądzie. Oczy ma zazwyczaj dwubarwne - odmienny kolor tęczówki i źrenicy. Palce bestii są spiczaste, a końce pazurów zazwyczaj tworzą ostre i mocne trójkąty. Mimo niepozornej budowy, mają ogromną siłę. Nie widać u nich przyrostu masy mięśniowej, nawet przy intensywnych ćwiczeniach. Osobniki te są bardzo szybkie i mają skłonność do łatwego pozyskiwania wiedzy. Pamięciówka jest ich mocną stroną. Wbrew pozorom, wykształcone demony są inteligentne i potrafią racjonalnie działać - nawet podczas przejścia w stan zatracenia. Zazwyczaj gardzą rasami słabszymi od siebie, jednak szanują decyzję przejścia słabszego osobnika na ich stronę.

3. Społeczność
Społeczeństwo demoniczne dzieli się na elitę, szaraków, zatraconych oraz wyrzutków. Do Elity należą demony należące do jednego z czterech klanów głównych: Kattremarve, Akira, Deive lub Metaro. Grupa elitarna to zazwyczaj budzące grozę, szanowane osobniki. Ze względu na swoją pozycję, dostają specjalne przywileje.
Szarakami określane są demony nie różniące się specjalnie swoją pozycją społeczną. Nie należą do żadnego z govereto, stanowią jedynie siłę roboczą i napędową Nadświatu.
Zatraceni są najgorszą grupą społeczną w oczach społeczeństwa. Są to osobniki, które poświęciły swoją demoniczną krew na rzecz zniżenia się do przedstawicieli niższego, 'gorszego' gatunku. Zazwyczaj nie żyją one zbyt długo, z powodu mściwych wysłanników klanowych.
Wyrzutkowie to po prostu grupa, której członkowie zostali wyrzuceni lub sami odeszli z govereto. Posiadają swoisty szacunek wśród przedstawicieli szaraków.

4. Sojusze, wrogowie i powiązania
Rasa ta jest częściowo powiązana z wiedźmami. Dawny dowódca Nadświatu zajmował się badaniem czarownic, po czym udało mu się utworzyć przedstawicielkę tego odłamu. Dzięki temu, udało im się zawiązać pakt z niektórymi przedstawicielkami wiedźm. Przez domieszanie do krwi czarownicy krwi demonicznej, ta otrzymuje jedną z charakterystycznych cech demonów.
Nekromanci są oficjalnymi wrogami demonów. W Nadświecie wydane zostało specjalne rozporządzenie, nakazujące wydanie każdego ujawnionego przedstawiciela tego Czarownika dowódcy. Główny konflikt powstał z powodu chęci przejęcia przez Nekromantów informacji na temat pieczęci Vesteialskich i włączenie ich do swych nauk.
Wampiry, wilkołaki oraz Shinigami są demonom zupełnie obojętne. Dopóki nie stają im na drodze, nie mają do nich nic.

Spore to to wyszło, ale mam nadzieję że stosować się do wyżej przedstawionego będziecie. Jak już wam się tak bardzo nie będzie chciało to na wstępie historię daruję, jednak ostrzegam: w trakcie rozgrywki może się przydać, więc lepiej jej nie lekceważyć